Τι να πούμε στα παιδιά…
του Άλκη Γαλδαδά
για το βιβλίο: Klaus Werner, Ulrich Janssen, Ulla Steuernagel & Klaus Ensikat, Παιδικό Πανεπιστήμιο
«ΠΟΥ ΠΑΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ όταν δεν την ακούμε πια;» Αυτή η παιδική απορία είχε σταθεί αρκετή για έναν καλλιτέχνη όπως ο Φελίνι να φτιάξει μια θαυμάσια ταινία. Για άλλους όμως ενήλικους τέτοιες «παιδικές» ερωτήσεις είναι σκέτη τρομοκρατία. Και δεν υπάρχει και σίγουρος τρόπος να… προφυλαχθείς από αυτές, αφού δεν έχουν ώρα, τόπο, προδιαγραφές και μερικές φορές είναι ανελέητες. Στη Γερμανία δημιούργησαν τον θεσμό του Παιδικού Πανεπιστημίου, όπου μέσα στο καλοκαίρι μαζεύονται 900 παιδιά μεταξύ 7 και 12 ετών, παρακολουθούν διαλέξεις από καθηγητές και κάνουν ερωτήσεις με την ψυχή τους. Από την πρώτη χρονιά, το 2002, το Πανεπιστήμιο του Τίμπινγκεν εξέδωσε σε βιβλίο τις διαλέξεις και αυτές τώρα βρίσκονται μεταφρασμένες και στα ελληνικά.
Τα θέματα των διαλέξεων ήταν: Γιατί εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι; Γιατί βγάζουν φωτιά τα ηφαίστεια; Γιατί υπάρχουν φτωχοί και πλούσιοι; Γιατί γελάμε με τα αστεία; Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; Γιατί καταγόμαστε από τους ανθρωποειδείς πιθήκους; Γιατί οι μουσουλμάνοι προσεύχονται πάνω σε χαλιά; Γιατί το σχολείο είναι βαρετό;
Πολλά από τα παραπάνω θέματα ίσως δεν θα κινήσουν το ενδιαφέρον των παιδιών ενώ ορισμένα από τα κείμενα αποπνέουν έναν ακαδημαϊσμό. Από την άλλη όμως πρόκειται για έκδοση εκπληκτική, είναι θετικό που τίθεται ξεκάθαρα το θέμα «η καταγωγή μας από ανθρωποειδείς πιθήκους» —αν σκεφθούμε την κόλαση που ζουν αυτή τη στιγμή όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο στις Ηνωμένες Πολιτείες—, αναφέρονται πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία για τα ηφαίστεια και οι δεινόσαυροι είναι πάντα το πιο ορεκτικό επιστημονικό κουτσομπολιό. Δεν είναι βιβλίο για παιδιά δημοτικού αλλά συνιστάται σε μεγάλους που θέλουν να αντιμετωπίσουν (ή πάνε γυρεύοντας να προκαλέσουν;) τις… δολοφονικές ερωτήσεις παιδιών του δημοτικού.
Το Βήμα της Κυριακής, 30 Απριλίου 2004