Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Πού βρίσκεται η έδρα της μνήμης; Είναι ένα ερώτημα που όλους μάς γοητεύει. Ακούμε μια μελωδία που διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα και μένει στη μνήμη μας για μία ολόκληρη ζωή. Η εμπειρία αφήνει με κάποιον τρόπο τα ίχνη της στον εγκέφαλο. Αλλά πώς μπορεί κάτι τόσο φευγαλέο όσο ένα τραγούδι να αποκτά υλική υπόσταση και να γίνεται μέρος του εγκεφάλου, μέρος του σώματος; Πώς καταφέρνουμε να διατηρούμε το παρελθόν μας μέσα στο μυαλό μας;

Εικόνες προσώπων, χιλιάδες καθημερινά περιστατικά, η γεύση του παγωτού και η μυρωδιά του καφέ: όλες αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται αποθηκευμένες κατά κάποιον τρόπο στα πλέγματα των νευρώνων που υπάρχουν μέσα μας. Ο εγκέφαλός μας συναρμολογεί τις εμπειρίες κομμάτι-κομμάτι, για να χτίσει τα μεγαλόπρεπα οικοδομήματα, τα παλάτια της μνήμης, που μας χρησιμεύουν ως αναπαραστάσεις του κόσμου.

Οπλισμένοι με νέα εργαλεία και νέες θεωρίες, οι βιολόγοι, οι ψυχολόγοι, οι φυσικοί και οι φιλόσοφοι γκρεμίζουν σήμερα τα παραδοσιακά φράγματα που κατά το παρελθόν κρατούσαν απομονωμένους αυτούς τους τομείς, και αρχίζουν να συνεργάζονται προσπαθώντας να ανακαλύψουν τα μυστικά της μνήμης. Το βιβλίο επικεντρώνει το ενδιαφέρον του κυρίως σε τρεις από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές αυτής της αναζήτησης: ο Gary Lynch, ένας λαμπρός, δραστήριος νευροεπιστήμονας, ερευνά πώς η μνήμη συνίσταται στον σχηματισμό νέων κυκλωμάτων μέσα στον εγκέφαλο· ο Leon Cooper, ένας φυσικός που τιμήθηκε με  το βραβείο Νόμπελ για τη θεωρία της υπεραγωγιμότητας, ασχολείται με ένα από τα δυσκολότερα ερωτήματα της ψυχολογίας: πώς καταγράφονται και διατάσσονται μέσα στο μυαλό μας οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής· τέλος, η Patricia Churchland, μια φιλόσοφος που, έχοντας κουραστεί από τις στείρες μεταφυσικές αφαιρέσεις, αποφάσισε να σπουδάσει ιατρική για να μπορέσει να μελετήσει επιτέλους πραγματικούς ανθρώπινους εγκεφάλους, συμβάλλει με το έργο της στη γεφύρωση της βιολογίας με τη φιλοσοφία.

Εδώ και πολλά χρόνια, οι βιολόγοι, οι ψυχολόγοι και οι φιλόσοφοι ήταν απόλυτα πεπεισμένοι ότι δεν υπήρχε τίποτε κοινό ανάμεσά τους. Γιατί ένας φιλόσοφος θα έπρεπε να μελετήσει την περίπλοκη δομή των συνάψεων; Γιατί θα έπρεπε ένας βιολόγος να ενδιαφέρεται για τον Καντ; Το βιβλίο αυτό καθιστά ολοφάνερο ότι μια σφαιρική θεωρία της μνήμης και της μάθησης οφείλει να εξηγεί τόσο τη συμπεριφορά των νευρώνων όσο και τη συμπεριφορά των ανθρώπων.

Τα τελευταία χρόνια, θεωρητικοί όπως ο Lynch, ο Cooper και η Churchland έχουν αρχίσει να συνδιαλέγονται, ανακαλύπτοντας ότι μπορούν να διδάξουν και να μάθουν πολλά ο ένας από τον άλλον. Ο συγγραφέας, μέσα από περιγραφές, αναλύσεις και προσωπικές συζητήσεις με τους τρεις αυτούς μεγάλους πρωτοπόρους, μάς αποκαλύπτει πώς νέες επιστήμες (νευροεπιστήμη, γνωσιακή επιστήμη, τεχνητή νοημοσύνη) καταφέρνουν να θέσουν τις βάσεις για μια ουσιαστική κατανόηση του εγκεφάλου και της νόησης.

Είπαν για το βιβλίο

• «Με τρόπο μοναδικό φωτίζει την επιστήμη και τους επιστήμονες...»

—Nature

• «Ένα από τα τελευταία μεγάλα μυστήρια είναι αυτό που βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μας: Πώς θυμόμαστε, τι θυμόμαστε, γιατί θυμόμαστε. Τα παλάτια της μνήμης είναι ένας πλούσιος και σαφής οδηγός σε αυτό τον περίπλοκο και μαγικό χώρο.»

—James Gleick