Λίγα λόγια για το βιβλίο:

«Όταν ο ένθερμος καρτεσιανός Poullain δήλωνε ότι “ο νους δεν έχει φύλο”, στήριζε το επιχείρημά του στη νέα (τότε) επιστήμη της ανατομίας. Οι γυναίκες διαθέτουν αισθητήρια όργανα παρόμοια με των αντρών και εγκεφάλους με την ίδια λογική δύναμη και φαντασία· άρα λοιπόν γιατί, αναρωτιόταν, να μην είναι ίσες με τους άντρες, να μην υπηρετούν ως καθηγήτριες, δικαστές, στρατιωτικοί αξιωματούχοι ή πρέσβειρες; Τα λόγια τού Poullain βρήκαν απήχηση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το 1674, τα επικαλέστηκε μια χημικός προκειμένου να υπερασπιστεί τη δημοσίευσή της, ενώ τα επανέλαβε και ένας λόγιος, το 1884, τασσόμενος υπέρ της αποδοχής γυναικών στη Γαλλική Ακαδημία.»

Με την πλούσια και περιεκτική αυτή ιστορική επισκόπηση της συνεισφοράς των γυναικών στην ανάπτυξη της πρώιμης νεωτερικής επιστήμης (16ος-19ος αιώνας), η Londa Schiebinger φέρνει στο φως μια λησμονημένη κληρονομιά της ανθρωπότητας: την κληρονομιά των γυναικών επιστημόνων, οι οποίες δρώντας είτε μόνες τους είτε υπό τη σκιά αντρών αδελφών, πατέρων, συζύγων ή εραστών, κατά κανόνα αγνοήθηκαν από την ιστορία της επιστήμης και τέθηκαν στο περιθώριο του επιστημονικού γίγνεσθαι.

Είπαν για το βιβλίο

• «Αυτός ο στόχος, που προκαλεί δέος, [...] έγινε το αντικείμενο μελέτης μιας γυναίκας θαυμαστού ακαδημαϊκού επιπέδου, η οποία είχε την ευλογία να την κοσμεί ένα επιπλέον δώρο: παρότι αντιλαμβάνεται ότι οι κοινωνικές και ιστορικές δυναμικές είναι περίπλοκες, εντούτοις παραμένει απτόητη. [...] Ο βαθμός της έρευνας και του υλικού που καλύπτει είναι αξιοθαύμαστος. Πού και πώς τα βρήκε όλα αυτά η Schiebinger; Πρόκειται για ένα εξαίσιο δείγμα ιστορίας του νου.» 

—June Goodfield, Nature

• «Η Schiebinger χρησιμοποιεί αρκετές βιογραφίες γυναικών οι οποίες έδρασαν στο πεδίο των φυσικών επιστημών και της ιατρικής, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. [...] Αυτό που αξίζει την επιδοκιμασία μας στο παρόν βιβλίο της είναι ο συσχετισμός επιστημονικών φαινομένων με θεσμούς, την πατρωνία, τις κοινωνικές συναναστροφές, την οικογενειακή οργάνωση και τις τέχνες. Σπάνια βρίσκει κανείς ιστορικούς της επιστήμης διατεθειμένους να μελετήσουν τόσο ευρύ πεδίο, χρονολογικά, γεωγραφικά και θεματικά.»

—L.J. Jordanova, Times Higher Education Supplement

• «Πρόκειται για μια αριστουργηματική, λεπτομερή, διασκεδαστική, εκπληκτική, συνταρακτική και επώδυνη απεικόνιση του “πώς αληθινοί άντρες και γυναίκες συμμετείχαν στην [πρώιμη νεωτερική] επιστήμη” και πώς αυτό επηρέασε τους ίδιους, την επιστήμη και τη γενικότερη αντίληψή μας για τις έμφυλες διαφορές.»

—Clifford Geertz, New York Review of Books